Woliera
Podłoga Warto przemyśleć, z jakiego materiału wykonamy podłogę. Musi być odporna na fekalia, wylewaną wodę oraz warunki atmosferyczne. Tu użyto płyty "spano" |
Zdjęcia: Piotr Kołodziejczak - wszelkie prawa zastrzeżone! ©
Jak wiadomo słońce ma zbawienny wpływ na funkcje życiowe legwana. W naszym klimacie jest w roku parę miesięcy na tyle ciepłych, aby gad mógł korzystać z naturalnego oświetlenia. Doskonałym rozwiązaniem jest woliera. Oczywiście nie każdy hodowca ma ogród w którym mógłby zbudować klatkę dla swojego pupila, jednak przy odrobinie kreatywności można zapewnić legwanowi dostęp do naturalnego UVB.
Jeśli mieszkamy w mieszkaniu bez balkonu, najprostszym sposobem jest zaadaptowanie parapetu na półkę dla legwana. W tym celu musimy wykonać ramę na szerokość i wysokość okna, wewnątrz której umieszczamy siatkę z oczkami o odpowiednim przekroju. Umieszczając taką ramę możemy pozwolić aby legwan korzystał z kąpieli słonecznej bez ryzyka ucieczki. Minusem takiego rozwiązania jest konieczność stałego nadzorowania zwierzęcia. Nawet jeśli nasz osobnik leży grzecznie i leniwie na słoneczku to wielce prawdopodobne, że po osiągnięciu optymalnej temperatury ciała przyjdzie mu ochota na eksplorację mieszkania, a to już może być bardzo ryzykowne.
Jeśli szczęśliwie posiadamy balkon to przy odrobinie poświęcenia możemy go przerobić na wolierę balkonową. Nawet jeśli nie chcemy pozbywać się całej jego powierzchni można wykonać klatkę z konstrukcji stalowej. Po sezonie letnim, taka konstrukcja może zostać łatwo rozebrana i zakonserwowana do następnego sezonu.
Istnieje kilka podstawowych zasad, które powinniśmy uwzględnić przy budowie i urządzaniu woliery:
Odpowiednie zabezpieczenie przed ucieczką i zranieniem.Ponieważ legwana od wolności (w dosłownym rozumieniu) dzieli tylko siatka, musi być odpowiednio rozciągnięta. Wszystkie szpary muszą zostać absolutnie zlikwidowane. Jeśli legwan znajdzie jakieś słaby punkt, możemy być pewni ,że będzie spędzał całe dni na usiłowaniu ucieczki! Oczka w siatce muszą być właściwej szerokości, tak aby legwan nie wsadził w nie głowy, bo stąd o krok od tragedii. Jeśli chcemy użyć siatki stalowej, ocynkowanej (jak na przykładzie), musimy upewnić się, że legwan nie będzie kaleczył sobie pyska podczas prób przeciśnięcia przez oka. Jeśli tak będzie, to niestety nie pozostanie nic innego jak wymienić siatkę na plastikową.
Zabezpieczenie przed przegrzaniem i wychłodzeniem.Legwan wypuszczony na słońce MUSI mieć zapewnione jakieś zacienione miejsce oraz stały dostęp do baseniku (miski) z wodą. Pozbawiony możliwości termoregulacji gad nie ma szans na przeżycie! Jeśli postanowimy zostawić gada w wolierze na noc musimy mieć pewność, że temperatura w nocy nie spadnie poniżej 17°C. Jeśli prognoza jest niejednoznaczna lepiej nie ryzykować.
Zabezpieczenie przed przeciągiem.Przy budowie woliery trzeba przemyśleć jej umiejscowienie i zabezpieczenie przed ewentualnymi przeciągami. Na balkonach przy wyższych kondygnacjach, nawet w słoneczny dzień może czasem mocno wiać, co mogłoby narazić jaszczurkę na przeziębienie. Warto zaprojektować wolierę tak aby dwie prostopadłe ściany były z płyty zamiast siatki (przy układzie sześciennym woliery).
Zapewnienie dostępu do świeżego pożywienia.Kąpiel słoneczna zwykle bardzo szybko powoduje podniesienie temperatury do optymalnego poziomu. Wtedy też zaczynają się procesy metaboliczne i zwierzę rozpoczyna żerowanie. Należy uwzględnić dobrodziejstwo naturalnych promieni słonecznych i zapewnić gadowi dostęp do świeżego pokarmu.
Poniżej przedstawiamy przykładową wolierę ze skręconej (częściowo spawanej) konstrukcji stalowej. Ponieważ jest to duży balkon, okno wykorzystano jako wejście do klatki. Przy samym oknie znajduje się terrarium tego osobnika, dlatego wpuszczanie i wypuszczanie nie jest problemowe.